Sympoietic Shapes: Marlot Meyer & Mette Sterre

Samen maken is samen bestaan

Sympoiesis – een begrip dat aan kracht heeft gewonnen binnen ecologische en feministische denkrichtingen – beschrijft vormen van creatie die gezamenlijk, verweven en onderling afhankelijk zijn. Het stelt zich nadrukkelijk af tegen het idee van gesloten, zelfvoorzienende systemen en nodigt ons uit om het leven te zien als iets dat ontstaat in wisselwerking, co-creatie en gedeelde transformat

“These works don’t just breathe — they breathe with you.”

Meyers installatie Pneuma volgt de ademhaling van de Waddenzee en de ritmes van het menselijk lichaam. Haar opblaasbare sculpturen zetten uit en krimpen in op basis van getijgegevens en menselijke adem. Zo maakt haar werk de continue uitwisseling zichtbaar tussen uiterlijke invloeden en innerlijke toestanden – waarin adem een verbindend medium wordt.

Sterres How to Catch an Octopus in a Broken Heart roept een zachte, veranderlijke ruimte op – een zintuiglijke architectuur waarin rouw, herinnering en ecologie samensmelten. Met vormen die doen denken aan diepzeewezens en droomachtige anatomieën pulseert de installatie van een leven dat tegelijk vertrouwd en vreemd is.

Samen vormen deze installaties een gedeeld ademhalingssysteem – sculpturale ecosystemen waarin vorm niet vastligt, maar telkens opnieuw ontstaat. Sympoietic Shapes herinnert ons eraan: niets ontstaat op zichzelf. We worden altijd ín relatie – met anderen, en met onze omgeving.